Hepimiz sık sık gerçekleştirmek istediğimiz hedeflerimiz, hayallerimizle ilgili kararlar veririz. Bu kararların çok büyük şeyler olmasına gerek yok. Para biriktirmek, sağlıklı yaşamak, kendini geliştirmek, erken uyuyup uyanmak, düzenli çalışmak, aile ziyaretlerini aksatmamak gibi çok çeşitli konularda olabilir. Plan yapmak kolaydır. Çünkü ne yapmamız gerektiğini çoğu zaman biliriz. Ancak bildiğimizi uygulamak söz konusu olduğunda ise zorlanırız. Bunun sebeplerinden birisi irademize söz geçirememektir.

​

İrade ilk tanımlandığı zamanlarda uzun vadeli hedefler için kısa vadede keyif verecek şeyleri erteleyebilmek anlamında kullanılmaktaydı. Bu tanım iradeyi hala tanımlıyor olsa da yapılan güncel araştırmalardan sonra bu tanımın eksik kaldığı görülmektedir. İrade doğru bildiklerimizi sevmek ve enerjik bir kararlılıkla yapmak, yanlış olanları ise sevmemek ve yapmamak doğrultusunda kendimizi eğitebilmek demektir. İrade  kendimizi tanımayı, duygularımızı düzenleyebilmeyi, dürtülerimizi, arzularımızı kontrol edebilmeyi ve hedeflerimiz, planlarımız doğrultusunda isteyerek ve kararlılıkla ilerleyebilmeyi içerir.

​

Literatür incelendiğinde irade, öz-kontrol, öz-disiplin, öz-düzenleme gibi kavramların birbirinin yerine kullanıldığı görülmektedir. İrade bütün bunları tek başına kapsayabilen çatı bir kavramdır. Kültürümüzde daha anlaşılır olması sebebiyle biz irade kavramının kullanılmasını tercih ediyoruz.